در ابتدا بهتر است با تعریفی از تایپوگرافی شروع کنیم: تایپوگرافی هنر بصری خلق حروف نوشتار میباشد. پیش از عصر دیجیتال، این موضوع تنها مربوط به صنایع چاپ مانند مجلات، روزنامه ها و کتاب ها بود. بیلبورد ها، علائم راهنمایی و رانندگی و بسته بندی محصولات برخی از نمونه هایی هستند که در آن ها از تایپوگرافی استفاده می شده است. از زمانی که اینترنت جنبه ای گرافیکی به خود گرفت، از فن تایپوگرافی در طراحی های دیجیتال و آنلاین نیز استفاده شد و این شیوه جنبه های بسیار زیاد و متفاوتی به خود گرفت. پیش از این هیچگاه دیده نشده بود که حروف چاپی تا این اندازه گوناگونی بصری داشته باشند. این روز ها طراحان وب سایت تعداد بسیار زیادی از فونت ها را در اختیار دارند که میتوانند از میانشان انتخاب کنند. همچنین طراحان فونت به صورت آنلاین کارهای خود را به فروش می رسانند. اما متأسفانه فراوانی انتخاب برای طراحان وب به این مفهوم نیست که آنها بدانند که کدام فونت بهترین انتخاب است. انتخاب یک فونت نیازمند آن است که شما با قوانین پایه تایپوگرافی آشنا باشید و همچنین یک دید هنری نیز داشته باشید. این قوانین قابل یادگیری هستند و احتمالاً دید هنری به مرور زمان گسترش و ارتقا پیدا خواهد کرد. در زمینه تایپوگرافی دو موضوع وجود دارد که طراحان فونت همیشه در حال برقراری تعادل میان آن ها هستند: هنر و کاربرد. حتماً شما فونت هایی را مشاهده کرده اید که بسیار فانتزی و هنری میباشند. در مقابل فونت هایی وجود دارند که کتابی و چاپی تر هستند. استفاده از این دو گونه فونت باید در یک جایگاه مناسب باشد. برای مثال یک فونت فانتزی نمی تواند برای یک وب سایت خبری مناسب باشد. بنابراین همانطور که گفته شد برای انتخاب فونت های مناسب باید دانشی پایه در زمینه قوانین تایپوگرافی در اختیار داشت.